Hayatta her yaştan insanın belirli sorumlulukları vardır. Bu sorumluluklar, az ya da çok, hayatını düzene koyabilmeyi ve kendi kendini denetleyebilmesini insana öğretir. Çocuk sahibi olmayı istemek kadar, çocuk yetiştirme sanatını, en iyi şekilde öğrenmeyi istemek demektir. Çocuklarınızın görevlerini, küçük yaşlardan itibaren üstlenirseniz, onlar da bunun sonucu olarak, kendi görevlerini başkalarına yönlendirmeyi veya sorumluluklardan kaçmayı öğrenir. Bu yüzden aileler, çocuklarının kendi kendilerine iş yapabilmelerine yardımcı olmalı, plan yapabilmeyi öğretmeli, ev içinde ve dışında çocuklarına görevler vermelidirler. Çocuklara gerektiği kadar destek olmalı ve işin büyük kısmını onlara bırakılmalıdırlar. Aksi halde bir yetişkin olduğunda, hala hayattaki amacını bilmeyen, gideceği yolu belirleyemeyen bireyler olarak yetiştirilir. Bu hafta sizlerle, çocuğun kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi neden önemli? konusunu paylaşacağız.
Çocuğun kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi;
Çocuklar üzerine düşen ödevlerini ve yetiştirmeleri gereken işlerini, sadece kendileri yaptıkları zaman, daha iyi organize olabilme ve sorumluluk sahibi olma yeteneklerini kazanırlar. Eğer yapmaları gereken şeyleri, onların yerine yapan birileri varsa, bu becerileri kazanmaları, ne yazık ki mümkün değildir. Bu konuda da ailelerin bazı hataları söz konusudur. Çünkü, çocuklarına ödevlerinin teslim tarihlerini sürekli hatırlatan, kolay bitirmeleri için yardım eden, kimi zaman yorulmasınlar diye onların yerine ödev yapabilen aileler oldukça fazladır. Böyle olduğunda da, 18 yaşına geldiği halde sorumluluklarını bilmeyen, işlerini düzene koyamayan, zamanında bitiremeyen ve devamlı birilerinden yardım bekleyen bireyler haline geliyorlar.
Anne babaların sık sık düştüğü hatalardan birisi, çocuklarına gerektiği kadar sorumluluk vermemekle birlikte, sahip oldukları iş yükünü azaltmalarıdır!
Örneğin;
Ödevlerine yardım etmek, karşılaştıkları zor bir durumu ortadan kaldırmak, okulda bir sorun yaşandığında gidip sorunları onun adına çözmek gibi…
Çocuklara bu şekilde yaklaşıldığı zaman, onlar da büyüdüklerinde hayatta karşılaştıkları her zorlukta, birilerinden yardım almaya ihtiyaç duyabilirler, hayatta her şeyin onların istediği gibi yürümesi gerektiği fikrine kapılabilirler.
Hiçbir anne baba, hayat boyu çocuklarının başlarına gelebilecek zorluklara engel olamaz, bu mümkün değil. Bu nedenle, hayata atılmaları için, bu zor aşamaları yaşamalarına izin verilmelidir. Güçlüklerle biraz olsun baş başa bırakılmayı, tecrübe olarak görmeli, gerektiği kadar destek olmalı ve sorunlarına çözüm yolları aramasına rehber olunmalıdır.
Kimi çocuklar küçük yaşta para kazanmak zorunda olabilir, kimilerinin ise tüm ihtiyaçları aileleri tarafından rahatlıkla karşılanır. Ailelerin maddi güçlerinin iyi ya da kötü olması fark etmez, ancak bir genç, para kazanmanın kolay olmadığını, hayatını sürdürebilmek için çalışmak ve çabalamak gerektiğini öğrenmiş olmalıdır.
Bazı aileler, çocuklarının rahat etmesi için ve sosyal hayatlarında zorluk yaşamamaları için, onlara istedikleri her şeyi verirler. Böylece, istediklerini kolayca elde edebilen çocuklar, sahip olduklarının kıymetini bilmeden daha fazlasını isterler. Bir yetişkin olduklarında ise, çalışmanın ne kadar önemli ve gerekli bir şey olduğununun bilincine varamazlar. Ailelerini, istedikleri her şeye sahip olmalarını sağlayan, bir araç olarak görürler.
Örneğin;
Çocuk kendisine ayrılan harçlığı, çok da gerekli olmayan şeylere harcadıysa ve ailesinden yeniden para istiyorsa, bir sonraki harçlığa kadar elindekiyle idare etmesi gerektiği öğretilmiş olmalıdır.
Çocuğun ihtiyaçları, gereği kadar karşılandığı zaman ise, bir şeyi elde etmenin kolay olmadığını öğrenirler. Hayal ettikleri şeylere sahip olabilmek için, gerçekten istekli ve çabalayan bireyler olarak yetişirler. Risk almak, hayatı deneyimleyerek öğrenmeyi, pasif bir bekleyiş yerine aktif olabilmeyi sağlar. Aynı zamanda düştüğü yerden kalkabilme yeteneğine sahip olabilmek için, önce düşmek ve sonrasında da kalkabilmek, yeniden hayata tutunmak önemli. Bunu başarabilmek için, hayattan korkmamak öğretilmelidir. Akılcı riskler almak, anlamsız cesaret gösterilerinden uzak durmak, kendini korumayı başararak bazen kaybedebileceğini bilmek ve kaybetme duygusuyla başa çıkmak öğretilmelidir.
Bütün bunlar için de, daha emeklerken başlayan bu büyük maratonda, oynadığınız oyunlar, geçirdiğiniz kaliteli zamanlar, koşulsuz sevgi ve güven içindeki bağlar, size yol haritası çizmelidir. Okuduğunuz masal kitaplarından, izlediğiniz tv programlarına kadar, her konuda, algısı sonsuz açık olan çocuğunuza rol model olduğunuzu unutmamalısınız!
Çocuğun kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi;
Fedakar anne baba olmak demek, çocuğum rahat etsin demek değildir. Aileler çocuklarının düşmemeleri için ellerinden geleni yapmakla kalmıyor, düştüklerinde de onların zarar görmemesi için tüm şartları iyileştiriyorlar. Halbuki başarı, düştüğü yerden kalkarak, gerekirse tekrar düşerek ve yeniden kalkarak sahip olunabilecek bir kavramdır. Hiç kimse gayret göstermeden ve kaybetmeden başarıya ulaşamaz. Anne babalar aslında iyi bir şey yaptıklarını ve çocuklarının yanlarında olduklarını düşünse de, onların başarılı olabilme ve hayallerini gerçekleştirebilme ihtimallerini düşürüyorlar.
Bu nedenle, çocuğun öz güvenli yetiştirilmesi ve bir birey olarak görülmesi, en önemli ödeviniz olmalıdır.Geçmişten geleceğe bağ kurarak, sizlere çocuğun kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi neden önemli? konusunda ışık tutmaya çalıştık. Bizler çocuk bakıcısı danışmanlığı olarak, özellikle çalışan ebeveynlere, bu bilinçte çocuk bakımı yapabilecek, tecrübeli ve eğitimli çocuk bakıcısı ile çalışmalarını tavsiye ediyoruz. Bakıcı ihtiyaçlarınız için bize ulaşabilirsiniz.
Berkay Danışmanlık İnsan Kaynakları
İnsan Kaynakları Yöneticisi
GÜLDAN ŞAHBAZ
17.11.2020