Merhaba sevgili okurlar, burada olmanızın sebebini, iki çocuk annesi olarak çok iyi anladığımı söyleyerek başlamak isterim ve çocuklarda kardeş sevgisi hakkında bilmeniz gereken her şeyi sizlerle paylaşmak isterim.
Çocuklarda Kardeş Sevgisi ‘nin oluşumu nasıl başlar?
Çocuklar neredeyse bebeklik döneminden itibaren, anne babasının ve en yakınındakilerin, olumlu olumsuz tüm hal, hareket, konuşma, davranış ve ruh hallerini, siz hiç farkına bile varmadan kopyalayarak büyür. Bu nedenle, çocuğunuza küçüklükten itibaren, öğretmeniz gerekenlerle ve örnek olmanız gerekenlerle dopdolu bir yolculuğa başlamış olursunuz.
Her anne baba çocuğunun saygılı ve sevgi dolu olması hayaliyle evlat sahibi olur. Fakat kendinde bile eksik olan veya gelişmeyen duyguları, hemen her şekilde çocuğuna istemeden aktarmış olur.
Çocuklarda kardeş sevgisinin oluşumu için, en baştan çocuğunuzun anlama ve algılama yetisi oluşurken, en önemli meziyet olan paylaşmayı öğretmelisiniz. Bu paylaşım sadece eşya veya materyal anlamında değil, sosyal olarak etrafındaki herkesin hakkına saygılı olması ve bencillikten uzak durması gereken özelliklerle rol model olmalısınız. Aslında bunun temeli, çevresine karşı anne ve babanın davranışlarını gözlemleyerek edindiği kazanımlar olur.
Çocuğun anne, babası olarak sizlerin, aile bireylerinizle olan abla, ağabey, babaanne, anneanne, teyze, hala, dayı, amca, kuzen ve daha pek çok aile bireylerine karşı tutum ve davranışları, çocuğa asıl paylaşma dersi niteliğinde olacaktır. Sonrasında ise komşu, arkadaşlarınız, arkadaşlarınızın çocuklarına karşı düşünce ve duygularınızda, çocukta olumlu veya olumsuz, paylaşım ve saygı ilişkisini kurmakta örnek olur. Bunun sonucunda çocuk, çevresi ile kuracağı sağlıklı iletişim tarzını seçip, kardeş sevgisinin de temelini atmış olur.
Çocuğa Kardeş Sevgisi Kazandırmak, Çocuklarda Kardeş Sevgisi…
Bizler yetişkin olarak, 2. veya daha fazla çocuk sahibi olmaya karar verdiğimizde, her zaman ilk göz ağrımızı veya diğer çocuklarımızı düşünür ve çocuklarımıza kardeş sevgisi kazandırmak için ne yapabilirim?, çocuğumun kardeşini sevmesini nasıl sağlayabilirim? diye çareler bulmaya başlarız. Aslında bilmeniz gereken en önemli detay, çare kendinizdendir. Çünkü çocuğunuza dünyaya geldiğinden itibaren, ona insan sevgisi, doğa sevgisi, hayvan sevgisi, çevre sevgisi ve dünya sevgisi kazandırdı iseniz, zaten dünyanın sunduğu her varlığı da kabul edecek ve sevecektir. Hele ki dünyada en sevdiği varlıkların başında gelen annesinin hediyesi olan bir kardeşin ebeveyni olarak sahiplenir.
*Çünkü “kardeş en iyi dosttan bile dosttur ve en zor zamanlarda ne kadar uzak olsanızda en yakın olursunuz”
*Çünkü çocukların kalbi saftır ve kirletilmemiştir.
*Çünkü çocuklar olumsuz davranış ve sevgisizliği bizden öğrenir, saygısızlığı da uygulamaya geçirirler.
Çocuğum kardeşini kıskanır mı?
Kıskançlık insanların, hayvanların ve hatta bitkilerin bile içindeki kötü bir ayrık otu gibidir. Bu ot, toprağa ne kadar iyi bakarsan bak, arsız bir şekilde muhakkak kendine alan açar. Fakat bu dünyanın sonu demek değil elbette.
Kıskançlığı içimizde bastırıp, onun yerine iyi niyetli düşünceleri yerleştirip sağlamlaştırmak da mesele.
Nasıl mı?
Çocuğunuza empati yapmayı öğretmek ile başlayabilirsiniz. Daha çok küçük ve sizin konuşmalarınızı anlayacak yaşa geldiğinde, çocuktaki kıskançlık duygularının belirdiğini farkettiğinizde, sağlam bir iletişim ve doğru kelimelerle konuşarak.
Çocuk şu felsefeyi kafasında yer etmelidir ‘’kendine yapılmasını istemediğini, asla bir başkasına da sen yapma’’ diyerek.
Çocuğunuz kardeşi olacağını öğrenince elbette bir miktar sarsılır ve kıskanır, çünkü en sevdikleri, onun kadar sevecekleri bir varlığa daha sahip olacaklar. Çocuk kardeşi olacağını öğrendiğinde, küçük yaşlarda ise; örneğin, aralarında 2-3 yaş farkı varsa, bağlar ortak arkadaş kıvamında olur ve beraber büyüdükleri için, normal çocuk kıvamında zararsız paylaşımsızlıklardan öteye geçmez. Fakat aradaki yaş farkı 5 ve onun üstünde ise, çocukta farkındalık başlamış olacağı için, bu duruma daha komplike bakar.
Örneğin, aklına gelecek ilk olumsuz kaygılar, ‘’acaba kardeşimi benden daha çok mu sevecekler, acaba o gelince bana daha az mı vakit ayırırlar, acaba kardeşim benim oyuncaklarımı, eşyalarımı veya arkadaşlarımı benden alır mı?, herkes kardeşim küçük olduğu için onu daha mı çok sevecek gibi’’ Bu gibi durumlarda, anne babalara önerim, hamilelik döneminde, çocuğunuzu her şeye ortak edin, karnınızdaki bebeğin sadece size ait değil, ona da ait olduğunu hissettirerek, sahiplenmesini sağlayın. Asla çocuğunuza ayıracağınız zamanın veya imkanların azalacağını veya kardeşine fedakarlık yapması gerektiğini söylemeyin.
Unutmayın amacımız, yükümüze ortak değil, sevgimize ortak etmek olmalıdır.
Çocuğuma kardeşi doğduktan sonra nasıl davranmalıyım ?
Çocuklarda kardeş sevgisi; Evet uzun ve meşakkatli bir yolculuktan sonra, bebeğinizi kucağınıza aldınız; çok yorgunsunuz, sizi uzun bir yolda bir deja-vu misali serüvenli bir yolculuk bekliyor. Ancak artık bu yolculukta, omzunuzda oturan bir melek daha var ki; o melek kucağınızda dünyadan bi haber bebeğinizden daha endişeli ve sudan çıkmış balık gibi…
Çocuğunuzu kardeşi ile tanıştırın; dokunsun ve hissetsin, ilk temaslarında ona sadece sorumluluk vermekten öte, bir zamanlar onun da böyle olduğunu ve bu yolu birlikte mutlu bir şekilde yürümek istediğiniz söyleyin. Çocuğunuz, sevgi verdiği gibi alacağını da bilsin ve bu sevginin sonsuza kadar karşılıksız, masum bir sevgi olduğunu anlatarak benimsemesini biraz zamana bırakın.
Çocuğunuz kardeşiyle büyüyecek; dünyayı öğrenmeye devam edecek; kardeşine rol model olan tüm olumlu duyguları kendi üzerinde de pekiştirmiş olacak. Çocuğunuz kardeşi olduktan sonra; zamanla anne babasının sevgi ve sözlerinin yerinde olduğunu yaşadıkça, kardeşini en az sizin kadar sahiplenecektir.
Sonuç olarak; çocuklarda kardeş sevgisi kazandırmak, çocuğumuzun değil bizim görevimizdir. Hayatımız boyunca, doğru arkadaşlıklar edinmek, doğru eğitimi almak, doğru mesleği yapmak, doğru bir eş bulabilmek için uğraştık ve kimi zaman başarılı, kimi zaman başarısızlıklar yaşadık. Çocuklarımızı saygılı ve sevgi dolu bireyler olarak yetiştirip, onlara iyi birer anne baba olduktan sonra arkası gelecektir.
Ayrıca bir çoğumuz; çalışan anne babalar olarak, çocuğumuza büyürken eşlik edemiyor ve çocuklarımızı çocuk bakıcısı ile büyütmek zorunda kalıyoruz. Bu nedenle; çocuklarımız emanet edeceğimiz çocuk bakıcı, güvenilir çocuk bakıcısı, referanslı çocuk bakıcısı, tecrübeli çocuk bakıcısı, eğitimli çocuk bakıcısı ve en önemlisi sizinle aynı pencereden bakabilecek kapasitede, tarzınıza uygun bir çocuk bakıcısı olması çok çok önemlidir. Sağlıklı ve mutlu bir şekilde çocuklarınızı yetiştirebilmek için en iyi çocuk bakıcısı ajansı olarak bizi arayın.
Berkay Danışmanlık İnsan Kaynakları
İnsan Kaynakları Yöneticisi
Güldan ŞAHBAZ
25.09.2018